Alexandre Vinokourov heeft in Londen verrassend de wegrit op de Olympische Spelen gewonnen. De Kazach, ondertussen bijna 39, was Rigoberto Uran te slim af in een sprint met twee. Alexander Kristoff werd derde, het peloton met de favorieten liet zich in slaap wiegen.

Vreemde wedstrijd, geslaagd afscheidsfeestje
Vier jaar na Peking worden de Olympische Spelen georganiseerd in Londen, en al op de eerste dag staat de wegrit bij de mannen op het programma. De Spaanse titelverdediger Samuel Sánchez was er door blessureleed niet bij, maar veel kon dat de Britten niet schelen.

Zij hadden met kersvers Tourwinnaar Bradley Wiggins en wereldkampioen Mark Cavendish twee thuisrijders om hun ogen vol op te richten. Laatstgenoemde was ook topfavoriet op het 250 kilometer lange parcours, dat opgesmukt werd met negen passages op Box Hill. Een al bij al makkelijke helling, die het laatst beklommen werd op een veertigtal kilometer van de streep.

Het peloton, dat door de olympische selectienormen opvallend klein was, liet vrij snel een vroege vlucht gaan. België stuurde Jürgen Roelandts vooruit en die kreeg het gezelschap van Lieuwe Westra, Janez Brajkovic, Marco Pinotti, Denis Menchov, Stuart O?Grady, Alexander Kristoff, Jonathan Castroviejo, Tim Duggan, Michael Schär, Fumiyuki Beppu en Sungbaek Park mee. Het dozijn verzamelde een maximale voorsprong van om en bij de zes minuten.

Van meet af aan lag de druk bij de Britse ploeg. Het viertal in dienst van Cavendish droeg het gewicht van de wedstrijd zonder morren en bracht de voorsprong van de koplopers langzaam maar zeker terug tot een minuut. Met als gevolg dat velen, met onder meer Philippe Gilbert en Vincenzo Nibali, zich in de laatste lussen rond Box Hill lieten verleiden tot tegenaanvallen.

Die twee reden maakten samen met Fabian Cancellara, Luis Léon Sanchez, Alejandro Valverde, Sylvain Chavanel, Alexandr Kolobnev, Lars Boom, Robert Gesink, Alexandre Vinokourov en nog een pak andere interessante namen de sprong naar voor. De terugtocht naar Londen werd ingezet en plots reden de Britten ver achter de feiten aan. Zij zagen, zonder al te veel steun, de nieuwe kopgroep van een man of dertig een goeie minuut bijeenrijden.

Een verschil dat Wigigns en co niet meer dicht zouden krijgen. Cancellara oogde goed en rook zijn kans, maar deed zichzelf de das door een bocht verkeerd in te schatten en hard te vallen. Ook Gilbert zou het niet halen, de Belg stak zijn energie voordien in een kansloze solo.

In de finale bleek de eerste aanval meteen de goeie . Het waren Vinokourov en Rigoberto Uran die op een kilometer of acht van het einde de rest achterlieten. De Kazach en de Colombiaan reden seconde voor seconde weg en vochten het na goed overleg uit in een sprint met twee.

Maar echt vechten werd er niet gedaan. Op driehonderd meter van de streep keek Uran over zijn linkerschouder naar de achtervolgers, en daar maakte Vinokourov handig gebruik van om langs rechts weg te snellen. De Kazach, fel omstreden door zijn dopingverleden en reputatie, schreef nog maar eens een belangrijke wedstrijd bij op zijn rijkgevulde palmares.

Voor de bijna 39-jarige 'Vino' is de gouden plak meteen ook een prachtig afscheidscadeau, want de tijdrit woensdag is zijn laatste wedstrijd. Uran ontving het zilver en het brons kwam na een sprintje in handen van de Noor Kristoff. In het peloton toonde André Greipel zich de snelste, net voor de neus van Belgisch kopman Tom Boonen en een gedesillusioneerd Cavendish.