Tom Boonen heeft zijn favorietenrol in de Ronde van Vlaanderen waargemaakt. De Belg klopte Filippo Pozzato en Alessandro Ballan en hoort nu bij het rijtje groten die drie keer wonnen. Fabian Cancellara gaf op na een val.

Een plaats bij de legendes
Editie 96 gaat de geschiedenis in als het begin van een nieuw tijdperk in de Ronde van Vlaanderen. De Muur, de Bosberg en de streep in Meerbeke maakten onder veel commotie plaats voor drie lussen rond de Oude Kwaremont, de Paterberg en een aankomst in Oudenaarde. Het startschot, dat werd nog altijd gegeven tussen een massa Bruggelingen.

Meteen werd de knuppel in het hoenderhok gegooid en ontstond er een vroege ontsnapping met niet minder dan vijftien renners. Onder meer Gert Dockx, Sven Vandousselaere, Baptiste Planckaert, Maarten Tjallingii, Tom Veelers, Tyler Farrar, David Boucher en Pablo Lastras waren erbij en het gezelschap reed naar een voorsprong van vijf en een halve minuut.

Het Omega Pharma-Quick Step van favoriet Tom Boonen moest haar verantwoordelijkheid snel opnemen. Onder hun leiding kwam het peloton bij het aansnijden van de eerste lus tot op drie minuten van de kopgroep. Op de Koppenberg, nog 67 kilometer van het einde, toonden Lastras en Anders Lund zich vooraan de sterksten. In de achtergrond bleef het opvallend rustig.

Tot even later een zware val van Fabian Cancellara plots voor opschudding zorgde. De grote kanshebber uit Zwitserland bleef kermend op de grond liggen en werd uiteindelijk met een meervoudige sleutelbeenbreuk afgevoerd. Een aderlating voor de wedstrijd, die met nog vijftig kilometer te gaan een eerste noemenswaardige versnelling mocht neerschrijven.

Philippe Gilbert prikte op de Kruisberg en de Hotond en kreeg steun van Björn Leukemans. Even leek de Belgische kampioen terug van weggeweest, maar na dit wapenfeit kwam hij nooit meer in beeld. Het betekende wel de definitieve doodsteek voor de vroege vlucht.

Een eind verderop ging Sebastian Langeveld zwaar tegen de grond na een botsing met een panikerende toeschouwer. Aan de voet van de tweede keer Paterberg viel ook Johan Vansummeren. Door de chaos ontstond een groepje met Boonen, Sylvain Chavanel, Niki Terpstra, Filippo Pozzato, Alessandro Ballan, Sep Vanmarcke, Peter Sagan, Juan Antonio Flecha, Luca Paolini, Edvald Boasson Hagen, Maxim Iglinsky en ene Vincent Jérôme.

De Fransman ging zelfs even solo, maar bij het ingaan van de laatste lus vond er een hergroepering plaats. Nog vijftig man reden in de vuurlinie, dus de Oude Kwaremont en de Paterberg moesten nu echt wel voor scherprechter gaan spelen. En dat gebeurde: Ballan ontbond zijn duivels op de eerste helling en enkel Pozzato en Boonen keerden nog terug.

Het Italiaanse duo bracht Boonen bijna in de problemen op de Paterberg, maar uiteindelijk reden ze met hun drieën naar Oudenaarde. Een moedige tegenaanval van Sagan zorgde amper voor dreiging en de achtervolgende groep met Greg Van Avermaet, Matti Breschel, Luca Paolini, Thomas Voeckler, Grégory Rast, Hayden Roulston, Tony Gallopin, Boasson Hagen, Leukemans, Chavanel en Terpstra kwam niet meer in de buurt van de drie tenoren.

In de slotfase werd Boonen stevig onder druk gezet en tot drie keer toe moest hij een aanval van Ballan pareren. Pozzato bleef stoïcijns kalm en kroop in het wiel van de 'Tornado Tom', die op tweehonderd meter van de streep de aanzet van Ballan beantwoorde. De Belg sprintte vol door, leek nog even 'Pippo' naast zich te krijgen maar haalde het uiteindelijk duidelijk. Het publiek ging uit zijn dak en zag Van Avermaet knap de sprint om plaats vier winnen.

Een historisch moment in 'Vlaanderens Mooiste'. De nu 31-jarige Boonen is na 2005 en 2006 ook de beste in 2012 en zet zich zo eindelijk bij de allergrootsten die de Ronde drie keer op hun naam wisten te schrijven. Achiel Buysse, Fiorenzo Magni, Eric Leman en Johan Museeuw gaan hem voor. "Dit is fantastisch. Komende zondag probeer ik het ook in Roubaix", klonk de winnaar, die de jongste week ook al de E3 Prijs en Gent-Wevelgem veroverde.