Nick Nuyens heeft een spannende Ronde van Vlaanderen vol bizarre koersomwentelingen op zijn naam geschreven. De Belg van Saxo Bank sprintte sneller dan Sylvain Chavanel en titelverdediger Fabian Cancellara. Tom Boonen kwam net te laat en werd vierde.

'Sluipschutter' schiet in gedroomde roos
Cancellara van vlees en bloed
In tegenstelling tot de verwachtingen lachten de weergoden de renners toe in de 95e editie van de Ronde van Vlaanderen. De zon zou een trouwe metgezel worden op het 258 kilometer lange parcours tussen Brugge en Meerbeke, waarop het naar goede gewoonte weer krioelde van de toeschouwers. Klaar om de strijd van Fabian Cancellara tegen de rest waar te nemen.

Pas na een verschroeiend eerste uur, waarin er vijftig kilometer werd afgelegd, slaagden vijf renners erin te ontsnappen: Roger Hammond, Jeremy Hunt, Stefan van Dijk, Mitchell Docker en Sébastien Turgot. Het peloton liet eindelijk begaan en kreeg acht minuten aangesmeerd.

Rond halfkoers probeerde een omvangrijke groep met renners van de tweede weg te rijden, maar lang duurde dat liedje niet. Pas bij de beruchte reeks Oude Kwaremont-Paterberg-Koppenberg werd een eerste keer het kaf van het koren gescheiden. Alle favorieten waren mee met een groep van een man of twintig, met uitzondering van Stijn Devolder en Nick Nuyens.

In de daaropvolgende fase kwamen zij en een rits anderen echter weer aan de oppervlakte. Ondertussen waren Sylvain Chavanel en Simon Clarke op en over de vroege vluchters gegaan. Even later kregen ze de steun van Lars Boom en Edvald Boasson Hagen, maar nog een eindje verderop was de Fransman van Quick Step er alleen vandoor gegaan.

Tom Boonen zat zo in een zetel, maar hijzelf liet op 43 kilometer van de streep de koers helemaal ontploffen. Samen met Cancellara en Filippo Pozzato reden ze naar een groepje met onder meer een actieve Greg Van Avermaet en Björn Leukemans, die even aan konden pikken. Tot Cancellara op de Leberg al zijn duivels ontbond en aan zijn gevreesde raid begon.

Tien kilometer verderop kwam 'Spartacus' bij Chavanel, die meteen aan het wiel ging zitten. De Zwitser trok er zich weinig van aan en ging door op zijn elan. Hij bouwde een voorsprong van een minuut uit op een weer omvangrijke groep. Vooral het BMC Racing Team van Van Avermaet en Ballan nam daar de achtervolging op zich, maar de koers leek voorbij.

Tot de beruchte Muur van Geraardsbergen opdoemde. Het tempo van Cancellara lag niet bijster hoog en tot eenieders verbazing kwamen de andere favorieten weer in beeld. Op de top van de Muur waren Philippe Gilbert, Alessandro Ballan en Björn Leukemans helemaal komen aansluiten. In de aanloop naar de Bosberg kwamen daar Boonen, Juan Antonio Flecha, Nick Nuyens, Geraint Thomas, Staf Scheirlinckx, George Hincapie en Sebastian Langeveld bij.

Gilbert maakte van de laatste helling gebruik om zijn aanval te plaatsen. De kopman van de Lottoploeg reed honderd meter weg van het versplinterde gezelschap, maar alles kwam weer samen. Na een paar pogingen van Ballan en Langeveld plaatste Cancellara met nog goed drie kilometer te gaan een ultieme aanval. Weer Chavanel én Nuyens glipten mee.

De drie bleven uit de greep en mochten sprinten om winst. Cancellara merkte een late jump van Boonen op en ging van ver aan, maar werd geremonteerd door Nuyens. De Belg - nota bene de opvolger van 'Spartacus' bij Saxo Bank - sprintte verstandig aan de kant van de weg en slaagde erin een balende Chavanel net af te houden. Voor de dertigjarige Nuyens de zege van zijn dromen, meteen ook de tweede van het seizoen na Dwars door Vlaanderen. Boonen strandde uiteindelijk op amper twee secondjes, Langeveld werd knap vijfde. Het op papier sterke Garmin-Cervélo moest het met een dertiende plaats van Tyler Farrar doen.